06 Απριλίου, 2006

Flying with tears in my eyes*

H μέρα στη Θεσσαλονίκη ήταν γεμάτη. Ο κόσμος στην παραλιακή και πάνω στην πλατεία Ναυαρίνου μου φάνηκε πιο ανήσυχος (αν είναι ποτέ δυνατόν εκεί που όλα είναι χαλλαρά) και το φαγητό ακόμη πιο πρωτόγνωρα νόστιμο. Είχα προλάβει και να δω δυο φίλους. Με παιδικό καθισματάκι στο ακατάστατο αμάξι ο Νίκος και φρέσκος παλαβός μπαμπάς να ξεχνά παντού το κινητό του να μου λέει πως δεν μετάνοιωσε που ανέβηκε και να κι ο Δημήτρης πιο ώριμος και εσωτερικός μετά τον ενάμιση χρόνο που είχα να τον δω να μου λέει για ένα σενάριο που τον έχει στοιχειώσει και για κατεβάσματα με torrents.

Και νάμαι στη βραδυνή πτήση πίσω. Ελάχιστοι επιβάτες, οι περισσότεροι ακόμη με τη στολή εργασίας με το λαιμοδέτη και τα τσουρέκια από τον Τερκενλή σε ντάνες. Μακαρίζω το ότι δεν είδα το πρωί en face τα F16 για μια απλή σύμπτωση στην κράτηση της πτήσης. Με τα παπούτσια βγαλμένα και τα ακουστικά στα αυτιά βλέπω τη φωτισμένη αγκαλιά του Σχοινιά και αλλάζω tracks. Και ξάφνικά σταμάτησα σ' ένα τραγούδι, ένα απλό ποπ τραγουδάκι που ακολουθώ τα λόγια του σαν υπνωτισμένος μου φέρνει δάκρυα στα μάτια. Εκεί πάνω με 800 χλμ ταχύτητα και -22C εξωτερική θερμοκρασία. Φέρνω τα πόδια πάνω στο κάθισμα, αγκαλιάζω τα γόνατα και κλαίω. Πότε ήταν τελευταία φορά που με ένα τραγούδι ήρθαν δάκρυα? Αχ, ούτε που θυμάμαι..


...Because I miss you
And this is all I wanna say
I guess I miss you, beautiful
These three words have said it all
You know I miss you
I think about you when you're gone
I guess I miss you, nothing's wrong
I don't need to carry on...


* Dancing with tears in my eyes-Ultravox (Lament-1984)

8 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Flying with tears in my eyes...:)...3 wres meta petousa apo esena...tears den eixa alla tin wra pou apogeiwnomoun pali mou irthe enas kompos ston laimo kai pali ekana ena grigoro flash back tou osa ezisa 2 weeks pisw stin athina...melagxolisa ligo...skeftika kai 3-4 atoma pou tha mou leipsoun ligo perissotero,alla i skepsi oti se ligo xroniko diastima tha erthw gia summer mou anapterwse to ithiko...by the way akousa to ektakto me to aeroplano stin thessaloniki otan epina kafe sto el.venizelos...pros stigmin epatha sok(skeftomenos esena)alla meta thumithika oti eisoun me aegean :))....ti sou kanoun omws ta rimadia ta i-pod me ta songs sta x xiliades podia

Neilys είπε...

piges thessaloniki...xatzifwtiou mas eferes??? xexe

Loucretia είπε...

Αυτο δεν ηταν αεροπλανο, ιπταμενο ενυδρειο ηταν, αχ αυτοι οι Ζυγοι με τον ρομαντισμο τους! ;-)

MoSeS είπε...

@Sokin: το ένα άτομο μομίζω ότι το ξέρω :P @Giorgie: Καλά ρε Γιώργη για ποια τσουρεκοκατάσταση πάλι τρελλαίνεσαι? Από Χατζηφωτίου ξέρω μόνο το Ζάχο, αλλά μάλλον δεν εννοείς τον διοπτροφόρο Playboy αρχέτυπο του Ζαμπούνη....
@Louc: Ναι, βγήκε ο πιλότος στην ενδοεπικοινωνία και μας είπε να βγάλουμε και να φορέσουμε τα σωσίβια κάτω από τις θέσεις μας ...LOL

Neilys είπε...

Xatzifwtiou!! Ta kalutera sokolatakia ever!

henrygrey είπε...

Πόσο σε καταλαβαίνω Moses.... Αμα για κάθε δάκρυ σε αεροπλάνο έπαιρνα 1 σεντ, θα έκλαιγα παραπάνω (θα ξόδευα τα λεφτά σε αεροπορικά εισητήρια ντε)

Υπομονή μόνο..

(και) Φιλιά

MoSeS είπε...

@henrygray: Καλωστον! Είναι μάλλον οι ελαττωμένες συνθήκες αντίστασης στα γήινα που κάνουν τα δάκρυα πιο εύκολα... Και συμφωνώ, μετά τα air miles θα συλλέγω τα tear miles για τα καλύτερα free trips της καρδιάς! :D

Idάκι είπε...

Κι εγώ βούρκωσα λίγο... αλλά αν θες να κλάψεις στ'αλήθεια, δες Νανάκο (nanakos@blogspot) και Χνούδι(xnoudi@blogspot), τα post Μου' χες τάξει Άννα και Φεγγαρόπλοιο αντίστοιχα.

Αν εμάς μας λείπουν χαμένες αγάπες και ξεχασμένα όνειρα, τίποτε δεν μπορεί να αναπληρώσει αδικοχαμένα, αδικημένα πλάσματα...